Można... trzeba...

Można być aktywistą, filantropem, działaczem, katechetą, ewangelizatorem...

Można zwrywać się każdego rana, kreśląc pośpiesznie znak krzyża... wybiegając już myślą do tych, którzy czekają na pomoc...

Można żyć na walizkach, z napiętym planem, z notesem pełnym terminów, z wciąż dzwoniącym telefonem...

Można mówić katechezy, głosić prelekcje, odpowiadać na pytania, tłumaczyć zawiłe dogmaty, rozwiązywać problemy, ewangelizować...

Można karmić głodnych, przygraniać bezdomnych, troszczyć się o rzeczy potrzebne biednym, szym, gotować ,prać, prasować, robić wszystko, co konieczne...

Można późną nocą wracać do domu, padać na łóżko i zasypiając dziękować za miniony dzień i prosić o sprawy dnia następnego...

---

Można być kontemplatykiem, człowiekiem modlitwy, spędzającym długie godziny na klęczkach, z różańcem lub brewiarzem w dłoni...

Można rozpoczynać dzień o wschodzie słońca słowami psalmu, medytacją, śpiewaniem godzinek...

Można zrezygnować z TV, radia, komputera... nie słuchać muzyki, nie czytać prasy... poświęcić się rozważaniu Pisma Św. i lekturze duchowej...

Można wsłuchiwać się w ciszę, by w niej usłyszeć Słowo, można żyć w samotności i milczeniu ze względu na Pana...

Można odmawiać różańce, koronki, litanie, modlić się Liturgią Godzin, uczestniczyć w Eucharystii, adorować Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie...

Można nocne godziny poświęcić na modlitewne czuwanie... na bycie z Umiłowanym...

...odnaleźć w tym równowagę...
...to TRZEBA zrobić...
...Ora et labora...