Grzybobranie

"Usiłuj zawsze skłaniać się:
nie ku temu co łatwiejsze, lecz ku temu co trudniejsze;
nie do tego co przyjemniejsze, lecz do tego co nieprzyjemne;
nie do tego co smakowitsze, lecz do tego co niesmaczne;
nie do tego co daje spoczynek, lecz do tego co wymaga trudu;
nie do tego co daje pociechę, lecz do tego co nie jest pociechą;
nie do tego co większe, lecz do tego co mniejsze;
nie do tego co wzniosłe i cenne, lecz do tego co niskie i wzgardzone;
nie do tego aby pragnąć czegoś, lecz do tego by nie pragnąć niczego, nie szukając tego co lepsze wśród rzeczy stworzonych, ale tego co gorsze.
Pragnij z miłości dla Chrystusa dojść do zupełnego ogołocenia, ubóstwa i oderwania się od wszystkiego, co jest na świecie."

/ Św. Jan od Krzyża, Droga na Górę Karmel /

Kilka dni temu moi Rodzice byli na grzybach... no i było później wielkie "oczyszczanie" - grzybów oczywiście :-)
Lubię to robić... szczególnie gdy jestem sama w kuchni... z nożykiem i grzybem w ręku mogę spokojnie sobie rozmyślać...

Tym razem sama czynność, czyli obieranie grzybów, wzbudziło moją refleksję...
Sięgałam do wiadra, wyciągałam grzyba, sięgałam znowu...
Sporo było małych grzybków... no i właśnie...
zauważyłam, że sięgam po te większe - bo łatwiej się je obiera, szybciej...
Nawet w tak prozaicznej sprawie człowiek idzie na łatwiznę !
Przełamałam się i zaczęłam wybierać te mniejsze... przez 10-15 minut...
i znowu miałam dość... i zaczęłam obierać te większe...
i tak toczyła się we mnie walka - pomiędzy tym co łatwiejsze, a tym co trudniejsze...


...i dobrze - bo życie duchowe to ciągła walka... przynajmniej moje... ja je takim odkrywam...
każda (no może prawie każda) modlitwa jest przezwyciężeniem siebie, własnego lenistwa...
każde (ostatnio naprawdę każde !) wyjście na Eucharystię jest wzięciem się w garść, pozostaniem głuchą na wszelkie argumenty przeciw - że zimno, że jest coś do zrobienia, że boli...

tak jest u mnie

a św. Jan od Krzyża powiedział " Usiłuj..." - więc usiłuję...